Pole widzenia ostrego to elipsa o wymiarach 4-6 cm w poziomie i 0.5-1.5 cm w pionie.
Dookoła rozciąga się pole widzenia peryferyjnego, które jest o wiele szersze.
Informacje w polu peryferyjnym postrzegamy jako niewyraźne i rozmyte, jednak szybko wyłapujemy w nim ruch.
Całkowity zasięg widzenia, w którym za pomocą obu oczu, bez ich poruszania, można zaobserwować duże spoczywające, małe poruszające się przedmioty, sygnały optyczne, określa się mianem pola obserwacji. Obraz przestrzeni padającej na siatkówkę oka i wyzwalający wrażenia wzrokowe nazywany jest polem widzenia. Granice pola widzenia uwarunkowane są:
- samym usytuowaniem oka w oczodole,
- kształtem anatomicznym oczodołu i nosa; w górę - 37o-45o, w dół -53o-55o, w bok: w stronę nosa - 44o-46o, na zewnątrz - 60o.
Pola widzenia oka lewego i prawego w środkowej części pokrywają się, umożliwiając tzw. widzenie obuoczne. Pozwala ono ocenić odległość i wielkość oglądanych przedmiotów. Obraz padający na obie siatkówki nieznacznie się różni - zjawisko paralaksy. Spowodowane to jest różnicą w kącie patrzenia obu oczu. Widzenie obuoczne jest sumą wypadkową pól pojedynczego pola wrażenia wzrokowego. Warunkiem jest jednoczesny odbiór jednakowych obrazów na symetrycznych miejscach obu siatkówek.
W zależności od barwy światła, przedmiotu, pole widzenia zmienia się. Największe jest dla światła białego. Dla promieni monochromatycznych jest mniejsze. Czynnikiem to warunkującym jest nie długość fali świetlnej l, a ilość energii pochłanianej przez siatkówkę (rys. 9.3.).
Nierównomierne jest też rozmieszczenie foto receptorów. Gęstość ich zmniejsza się w miarę oddalania się od centrum siatkówki, konsekwencją czego jest nierównomierna ostrość widzenia. W związku z tym rozróżnia się widzenie: centralne i obwodowe. Widzenie centralne obejmuje obszar pola widzenia o kącie 1,36o, co odpowiada prostokątowi o wymiarach 20x2 cm. Pozwala na rozpoznawanie szczegółów, barw przedmiotów. Ostrość widzenia zależy ponad to od :
- szeregu czynników fizjologicznych,
- układu optycznego,
- cech stosowanych bodźców,
- funkcji układu nerwowego - siatkówki.
Rys. 9.3. Wielkość pola widzenia dla:
- a) jednego oka i różnej długości fali świetlnej,
- b) obu oczu (wg Rosemana)
Rys. 9.4. Zmiana
ostrości widzenia w zależności od kąta widzenia
Przedmioty będące w ruchu oko zauważa swą częścią peryferyjną. Ostrość widzenia uzyskuje się kierując część środkową gałki ocznej na nieruchomy obiekt. Podczas oglądania szczegółów obrazu i ustalania się osi widzenia występuje tzw. mikro oczopląs wynoszący ~ 30', który także obniża ostrość widzenia. Jest ona związana też z odległością obrazu od punktu stałego. Zależność tą przedstawia rysunku 9.5.
...
Rys. 9.5. Zależność ostrości widzenia od odległości obrazu od punktu stałego
Po połączeniu tych obszarów otrzymamy obuoczne pole widzenia – w przybliżeniu jest to 120º, pozostała część jest zasłaniana przez nos i łuk brwiowy.
Poza obszarem widzenia obuocznego nie jesteśmy w stanie poprawnie ocenić odległości i wielkości oglądanych przedmiotów.
W porównywaniu "widzenia" aparatu z widzeniem ludzkiego oka:
Kąt najostrzejszego widzenia oka (mniej niż paznokieć na wyciągnięcie
ręki) odpowiada kątowi widzenia obiektywu o ogniskowej 1000 mm (dla klatki-matrycy 24x36 mm).
Ogniskowa oka - 20 mm a kąt widzenia - 160°; obu oczu razem - 200°
ale wszystkie barwy oko odróżnia w kącie 100°
w najszerszym kącie oko potrafi rozpoznać niebieski
Zdolność do rozpoznawania barw, która zmniejsza się wraz z oddalaniem od centrum siatkówki. Pole widzenia (rozpoznawania barw) prawego oka:
Pełną paletę barw rozpoznajemy w polu ok. 55-60º.
Dalej od centrum tracimy część składowych barwy zielonej, którą przestajemy dostrzegać zupełnie poza obszarem ok. 100º w poziomie (65º na prawo i ok. 35º na lewo, w pionie ten obszar jest jeszcze mniejszy).
Następnie poza obszarem ok. 110º przestajemy dostrzegać składowe barwy czerwonej i poza 135º składowe barwy niebieskiej.
Czyli na obrzeżach naszego pola widzenia dostrzegamy jedynie zmiany jasności.
Live Facial Manipulations Technology
Real-time Face Capture and Reenactment of RGB Videos
http://www.liveleak.com/view?i=a6a_1458328107
https://www.rt.com/viral/336379-change-face-trump-putin/
Researchers have developed mindblowing new video technology that allows a person to transfer their facial expressions on to another person in real-time – and it’s already being tested on George W Bush, Donald Trump, Barack Obama, and Vladimir Putin.
The development, which is as equally impressive as it is disturbing, is the result of a collaboration between researchers from Germany’s University of Erlangen-Nuremberg, the Max-Planck Institute for Informatics, and Stanford University in California.
The study, Face2Face: Real-time Face Capture and Reenactment of RGB Videos,
“animates the facial expressions of the target video by a source actor and re-renders the manipulated output video in a photo-realistic fashion,” according to the researchers.
“animates the facial expressions of the target video by a source actor and re-renders the manipulated output video in a photo-realistic fashion,” according to the researchers.
The project works with a webcam and manipulates videos in real-time.
The research team have showcased the technology in a video in which they choose some of the people one may most want to manipulate, if they had the chance.
Reenactment is achieved by “fast and efficient deformation transfer” between source and target and the process is completed as the synthesized target’s face is re-rendered on top of the corresponding video footage.
Concerns have been raised, however, about how the technology could be applied – and if we will be able to trust what we see.
http://blog.psboy.pl/2013/12/kompozycja-w-grafice-malarstwie/
http://fortius.pl/silownia-oka-czyli-jak-poszerzac-pole-widzenia/
http://www.ergonomia.agh.edu.pl/Skrypt_Ergonomia-M.Wykowska/ergonomia/nr_9.htm
http://www.videoquality.pl/celowosc-wprowadzania-rozdzielczosci-ultra-hd/
http://serwisy.umcs.lublin.pl/w.frackiewicz/okulograf.htm
http://serwisy.umcs.lublin.pl/w.frackiewicz/mal.htm
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz